Pierwszy dzień...

Dziś pierwszy raz piszę na moim nowym własnym blogu... pewnie nigdy bym się na to nie zdobyła, ale życie ostatnio napisało mi scenariusz, którego nie chciałam grać... ale teraz muszę i choć dusza moja cierpi ja czuję dziwny spokój, którego nie czułam zanim to wszystko się stało...choć tak boli obojętność, to najgorsze gwoździe jakie można wbić w krzyż człowieka...

Chciałam poczuć to w co tak mocno wierzyłam, że jest w mym zasięgu, ale obróciło się to przeciwko mnie... potem chciałam być pomocną dłonią, ale również spotkałam odrzucenie i gwoździe obojętności... i teraz nie wiem jak postąpić wobec tego który wprowadził mnie w ten stan...

Na szczęście mam dokąd iść... Chcę zdążać w stronę Prawdziwej, Wiecznej i Czystej Miłości...

1 J 4,8